Het feromoon van de Bastaardsatijnvlinder beschikbaar

De bastaardsatijnvlinder is een prachtige witte mot, die vooral in de Nederlandse duinen voorkomt, hoewel hij ook wel hier en daar in het binnenland gezien wordt. De volwassen vlinders vliegen van juni tot begin augustus. De vlinders zetten in deze tijd hun eitjes af op de onderzijde van bladeren in groepen van wel 200 tot 300 stuks. De rupsen komen uit in juli/augustus en eten het blad van voornamelijk duindoorn, maar ook van meidoorn, sleedoorn, eik en fruitbomen. De rupsen overwinteren gezamenlijk in grote aantallen in een winternest gemaakt van samengesponnen bladeren. In de winter zijn de overwinterende rupsen goed te vinden, tenminste: de nesten waarin ze overwinteren. De soort overwintert namelijk als jonge rups, met meerdere bij elkaar in een taai gemeenschappelijk spinsel aan een tak van de waardplant. Deze zogenoemde winternesten bevinden zich vaak aan het uiteinde van de takken zodat ze veel zon vangen. In het voorjaar zetten de rupsen de vraat voort tot ze verpoppen in juni. De poppen kunnen zowel tussen de bladeren aan de waardplant of in de onderlaag gevonden worden.

De rupsen van deze mot hebben, net als processierupsen, vele brandharen die bij contact kunnen zorgen voor onder andere jeuk, huidirritatie en ontsteking van de ogen. De verwachting is dat de bastaardsatijnrups dit jaar massaal zal gaan voorkomen. Bomen kunnen dan geheel kaal gegeten worden door de rupsen. Massale migratie van de rupsen over rijwielpaden geven kans op slipgevaar (voor fietsers).

Het mannetje van de bastaardsatijnvlinder vindt het vrouwtje doordat zij een aantrekkelijk feromoon verspreid. Dit feromoon hebben wij nagemaakt en kan daarmee gebruikt worden om de mannetjesmotten te vangen. De gevangen aantallen geven een indicatie van de verwachte plaagdruk in het opvolgende jaar.